1 & 2 september 2024
1 & 2 september 2024
[For English, see top right of this page]
In de Inuit-mythologie in Noord-Amerika wordt Nanook gezien als de god van de jacht. De reusachtige ijsbeer met enorme kracht en snelheid helpt de Inuit-jagers door hen op zijn rug door stormen te begeleiden en hen te gidsen naar de beste visplekken.
“Ik had dit idee al langer,” zegt Dean. “Door mijn afstuderen was dit het perfecte jaar om hem in te dienen en de buurtschap was enthousiast. We hebben de afgelopen maanden al verschillende werkgroepen gevormd en zijn het ontwerp samen met de buurt verder aan het uitwerken. Ik heb niet het gevoel dat ik het alleen moet doen, integendeel.”
Het is de bedoeling dat Nanook de typische loopbeweging van een ijsbeer gaat maken en dat hij zijn kop kan bewegen, vergelijkbaar met de ijsbeer ‘Aurora’ die Greenpeace tijdens protesten in Londen gebruikte. Dean wil de beer zo veel mogelijk hydraulisch aansturen: een technisch hoogstandje ook qua constructie. Het voorste deel van de ijsbeer hangt vrij boven de straat doordat de voorste as zich vlak voor de achterpoten bevindt.
De ijsbeer zal voor het grootste deel worden uitgevoerd in witte dahlia’s. De kraan die Nanook met zich meedraagt blijft gewoon van staal en ook het touw, de netten en de jute zakken zullen worden uitgevoerd in hun oorspronkelijke materiaal. Op de last op de rug van Nanook zullen dahlia’s te zien zijn, hoofdzakelijk in paarstinten.
De figuranten spelen een belangrijke rol in de storytelling. Een eerste groep vissers bevindt zich voor de wagen en dwalen door een sneeuwstorm en proberen de juiste weg te vinden. Een tweede groep vissers bevindt zich op de rug van Nanook, die hen door de storm gidst. Deze Inuit vereren en vieren Nanook. De laatste groep toont de vissers met hun vangst. De regie is in handen van Edwin Mathijssen. Richard Bastiaansen buigt zich over het geluid van de wagen. Ook het geluid van de vissers zullen we kunnen horen. Marli van Hassel begeleidt de kledingafdeling.
—
Dean Lahaije (21) is geen onbekende voor buurtschap Poteind. Hij is vaste bouwer en ontwierp eerder ‘Spoorboekje’ (2021) en ‘Zundert 500’ (2020 – niet gebouwd). Dean is bezig met het laatste jaar van zijn studie Stedenbouwkundig ontwerpen en loopt momenteel stage bij Delacourt Van Beek, het bedrijf van corso-ontwerper Ton van Beek.
Tekst: Miranda Eiting
Foto: Eefje Damen
Buurtschap Poteind
www.poteind.nl
Dit artikel wordt u aangeboden door Corsief. Een onafhankelijk tijdschrift over corso’s in het algemeen en het Zundertse bloemencorso in het bijzonder. Het blad wordt geheel gemaakt door vrijwilligers, die allemaal in meer of mindere mate actief zijn in de Zundertse corsowereld. Corsief is geheel full-color en verschijnt viermaal per jaar.